Nagrywanie rozpraw sądowych

Zgodnie z Kodeksem postępowania cywilnego sędzia ustnie uzasadnia wyrok jedynie podając zasadnicze przesłanki jakimi kierował się wydając orzeczenie. Natomiast pisemne uzasadnienie musi zawierać wskazanie podstawy faktycznej rozstrzygnięcia oraz opisanie faktów które uznał za uwodnione , a którym odmówił wiarygodności oraz wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku wraz z przytoczeniem konkretnych przepisów prawa. Zgodnie z tym pisemne uzasadnienie musi być wyczerpujące i szersze niż ustne. Po odczytaniu sentencji wyroku sad związany jest wydanym wyrokiem od chwili jego ogłoszenia, a nie jedynie poglądem przedstawionym w ustnym uzasadnieniu. Dzięki ustnym motywom strona powinna się  dowiedzieć dlaczego wyrok jest sprawiedliwy, natomiast pisemne uzasadnienie ma umożliwić sądowi odwoławczemu ustalenie czy wyrok odpowiada prawu. Uzasadnianie więc pełni dwie funkcje – wyjaśnia dlaczego sąd wydał takie orzeczenie oraz umożliwia kontrolę instancyjna orzeczeń. Powoduje to iż są to dwie kategorie uzasadnień, które musza się różnić, ale nie powinny się różnić całkowicie (wyrok Sądu Najwyższego z 17.04.2009 roku ( I UK 333/2008). W praktyce ustne uzasadnienia często są lakoniczne i zdawkowe. Sytuację ma zmienić nagrywanie przebiegu rozpraw, w tym samego uzasadnienia, wydawanych orzeczeń za pomocą urządzenia rejestrującego dźwięk albo obraz i dźwięk (art. 157 par.1 KPC). Dzięki nagrywaniu przede wszystkim będzie dowód na rzeczywiste przesłanki rozstrzygnięcia, a z drugiej strony zwielokrotnią zarzuty związane z różnicami pomiędzy motywami jakimi kierował się sędzia w ustnym i pisemnym uzasadnieniu.