Sukces jest naszym przyjacielem

Klauzule stosowane w umowie faktoringu

 
 
Klauzula de credere – mocą tej klauzuli faktor godzi się na ponoszenie względem przedsiębiorcy odpowiedzialności za to, że dłużnik spełni ciążące na nim świadczenie. Jeżeli zaś dłużnik nie uczyniłby tego (np. z powodu niewypłacalności), to faktor jest zobowiązany do spełnienia świadczenia własnym kosztem. W sferze faktoringu będzie chodziło o zapłacenie przedsiębiorcy pełnej kwoty wierzytelności przelanej na faktora, pomniejszonej o prowizję należną faktorowi. Jeżeli wypłaci on już zaliczkę, to odpowiedzialność ta obejmuje resztę należności przedsiębiorcy.
 
Klauzula wyłączności – jest wyrazem założenia, że faktorowi opłaca się (ma w tym interes prawny i ekonomiczny), aby podmiot gospodarczy zawierając z nim umowę uczynił przedmiotem faktoringu wszystkie wierzytelności i aby nie zawierał podobnych umów z innymi faktorami. Zamieszczenie tego rodzaju klauzuli w umowie skutkuje także w stosunku do oddziałów, filii czy agencji prowadzonych przez ten podmiot, chyba, że w umowie inaczej postanowiono. W razie gdy kontrahent faktora nie dotrzymuje pod tym względem postanowień umowy, może mu przysługiwać prawo do wypowiedzenia umowy ze skutkiem natychmiastowym lub nawet odstąpienia od umowy.
 
Klauzula eksportowa – oznacza, że przedsiębiorca będący eksporterem towarów i usług ograniczy eksport  do niektórych krajów, lub zawierać będzie stosowane umowy tylko na niektóre (w umowie wyszczególnione) towary lub usługi. Wiąże się to z reguły z ułatwieniem dla faktora egzekucji przelanych na niego wierzytelności.

 

Podmiot faktoringuKlauzule stosowane w umowie faktoringuPodstawowe funkcje faktoringuFormy faktoringuTreść umowy faktoringuOferta faktoringu

Kumulatywne przystąpienie do długu

Kumulatywne przystąpienie do długu powodujace solidarną odpowiedzialność dłużników dopuszczalne jest na podstawie zasady swobody zawierania umów. Polega ono na przyjeciu odpowiedzialności przez osoby trzecie za dotychczasowe zobowiązania dłużnika. Podkreślić należy, iż przystępujący nie zastępuje dłużika w ramach spełnienia świadczenia, nie zostaje on także z tego zwolniony, lecz występuje wraz z nim jako solidarny współdłużnik. Następuje tutaj pomnożenie podmiotów po stronie zobowiązanej w stosunku zobowiązaniowym o niezmienionej treści. Przyspiąpienie do długu dotyczy jedynie zobowiązań już insteniejących w momencie przystąpienia - nie można przystępować do długów przyszłych, bądź warunkowych.

Umowa kumulatywnego przystąpienia do długu zawierana jest pomiędzy dotychdzacowym dłużnikiem, a przyspiępującym do długu, albo przystepującym do długu, a wierzycielem. Taka umowa nie wymaga formy szczególnej, aby wywołać skutki.

Opócz umownego przystąpienia do długu ustawodawca przewidział również ustawowe przyspiąpienie do długu. Ma to miejsce wówczas, gdy nabywca przedsiębiorstwa bądź gospodarstwa rolnego staje się dłuznikiem solidarnym w zakresie zobowiązań związanych z prowadzeniem tego przedsiębiorstwa bądź gospodastwa rolnego, bez względu na to z jakiego zdarzenia te zobowiązania powstały. Wyłączenie tej odpowiedzialności następuje jedynie gdy nabywca mimo, zachowaia naleznje staranności nie wiedział o istnieniu zobowiązania, a także ta odpowiedzialność jest ogranczona po stronie nabywcy przedsiebiorstwa, bądź gospodarstwa rolnego do jego wartości.