Formy faktoringu
Faktoring pełny (bez regresu) – wraz z cesją wierzytelności, na faktora przechodzi ryzyko niewypłacalności dłużnika i w przypadku, gdy dłużnik nie jest w stanie spłacić wierzytelności, faktor nie ma prawa regresu w stosunku do zbywcy wierzytelności. Ta forma faktoringu jest korzystna dla zbywcy wierzytelności, bowiem po dokonaniu transakcji sprzedaży towaru lub usługi na rzecz dłużnika, faktorant od razu dysponuje środkami finansowymi i wyzbywa się odpowiedzialności za ewentualną niewypłacalność dłużnika. Ciężar odpowiedzialności za niewypłacalność dłużnika spoczywa na faktorze, który przy tej formie faktoringu analizuje głównie sytuacją finansową dłużnika, jako zobowiązanego do zapłaty.
Faktoring niepełny (z regresem) – dokonanie cesji wierzytelności nie obejmuje przejęcia ryzyka niewypłacalności dłużnika wobec faktora. Jest to de facto zaciągnięcie kredytu krótkoterminowego przez faktoranta, bowiem w przypadku nie dokonania zapłaty przez dłużnika, on musi to uczynić na rzecz faktora. Ta forma faktoringu powinna w pierwszej kolejności znaleźć zastosowanie przy finansowaniu kredytów kupieckich udzielanych przez dostawcę dla godnych zaufania odbiorców, kiedy wydłużone terminy płatności wynikają ze specyfiki prowadzonej działalności. Faktorant ponosi odpowiedzialność wobec faktora i musi o tym pamiętać, wnioskując o udzielenie faktoringu niepełnego, bowiem obciążają go skutki niespłacenia kwoty wierzytelności w terminie.
Faktoring mieszany – to połączenie faktoringu pełnego i niepełnego. Faktor przejmuje ryzyko odpowiedzialności dłużnika wyłącznie do pewnej kwoty, natomiast odpowiedzialność spoczywa nadal na faktorancie. Rozwiązanie to jest rozłożeniem odpowiedzialności między faktora i faktoranta.
Kumulatywne przystąpienie do długu
Kumulatywne przystąpienie do długu powodujace solidarną odpowiedzialność dłużników dopuszczalne jest na podstawie zasady swobody zawierania umów. Polega ono na przyjeciu odpowiedzialności przez osoby trzecie za dotychczasowe zobowiązania dłużnika. Podkreślić należy, iż przystępujący nie zastępuje dłużika w ramach spełnienia świadczenia, nie zostaje on także z tego zwolniony, lecz występuje wraz z nim jako solidarny współdłużnik. Następuje tutaj pomnożenie podmiotów po stronie zobowiązanej w stosunku zobowiązaniowym o niezmienionej treści. Przyspiąpienie do długu dotyczy jedynie zobowiązań już insteniejących w momencie przystąpienia - nie można przystępować do długów przyszłych, bądź warunkowych.
Umowa kumulatywnego przystąpienia do długu zawierana jest pomiędzy dotychdzacowym dłużnikiem, a przyspiępującym do długu, albo przystepującym do długu, a wierzycielem. Taka umowa nie wymaga formy szczególnej, aby wywołać skutki.
Opócz umownego przystąpienia do długu ustawodawca przewidział również ustawowe przyspiąpienie do długu. Ma to miejsce wówczas, gdy nabywca przedsiębiorstwa bądź gospodarstwa rolnego staje się dłuznikiem solidarnym w zakresie zobowiązań związanych z prowadzeniem tego przedsiębiorstwa bądź gospodastwa rolnego, bez względu na to z jakiego zdarzenia te zobowiązania powstały. Wyłączenie tej odpowiedzialności następuje jedynie gdy nabywca mimo, zachowaia naleznje staranności nie wiedział o istnieniu zobowiązania, a także ta odpowiedzialność jest ogranczona po stronie nabywcy przedsiebiorstwa, bądź gospodarstwa rolnego do jego wartości.
