Roczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zwana limitem, osób ubezpieczonych w 2010 r. nie może być wyższa od kwoty 94.380 zł. Do osiągnięcia tej kwoty płatnik składek rozlicza składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Od nadwyżki ponad 94.380 zł nie pobiera składek na przedmiotowe ubezpieczenia (art. 19 ust. 1 i 3 ustawy o zus). Ograniczenie rocznej podstawy wymiaru składek, o którym mowa, stosuje się też przy rozliczaniu składki na Fundusz Emerytur Pomostowych - art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (Dz. U. nr 237, poz. 1656). Płatnik składek zaprzestaje opłacania składek z powodu osiągnięcia przez ubezpieczonego w danym roku kalendarzowym limitu rocznej podstawy wymiaru składek na podstawie: własnej dokumentacji płacowej (jeżeli od początku danego roku jest jedynym płatnikiem tej składki), informacji uzyskanej z ZUS, jeżeli ZUS w wyniku sprawdzenia wysokości rocznej podstawy wymiaru składek stwierdzi opłacenie składek od nadwyżki, oświadczenia ubezpieczonego, jeżeli do opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jest zobowiązany więcej niż jeden płatnik składek. Ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek nie stosuje się przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe, wypadkowe i ubezpieczenie zdrowotne, a także na Fundusz Pracy i FGŚP. Jeżeli za ubezpieczonego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe opłaca więcej niż jeden płatnik, to ubezpieczony zobowiązany jest zawiadomić każdego z nich o przekroczeniu rocznego limitu. Za skutki błędnego zawiadomienia powodującego nieopłacenie należnych składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe odpowiada ubezpieczony. Jak wynika z § 10 rozporządzenia składkowego, jeżeli ubezpieczony składając oświadczenie poda informacje niezgodne ze stanem faktycznym, tak że powstanie zadłużenie z tytułu składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jest zobowiązany do spłacenia całości tego zadłużenia. Okres nieopłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w związku z przekroczeniem rocznego limitu w trakcie roku kalendarzowego traktuje się jak okres ubezpieczenia w rozumieniu przepisów ustawy emerytalnej. Powyższe stosuje się odpowiednio do osób, których podleganie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym w danym roku kalendarzowym ustało po opłaceniu składek od rocznej podstawy wymiaru (art. 19 ust. 7 i 8 ustawy o zus). Pracodawca, który rozliczył składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od kwoty przekraczającej roczny limit obowiązany jest dokonać korekty dokumentów rozliczeniowych za miesiąc, w którym nastąpiło przekroczenie Po sporządzeniu i przesłaniu do ZUS dokumentów rozliczeniowych korygujących, zakładając, że pracodawca nie ma zaległości w opłacaniu składek, na koncie pracodawcy w ZUS powstanie: nadpłata składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz niedopłata składki na ubezpieczenie zdrowotne (ponieważ ustalając podstawę wymiaru tej składki pracodawca potrącił składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ustalone od zawyżonej podstawy wymiaru). Zgodnie z art. 24 ust. 6a w związku z art. 19 ust. 6a ustawy o zus, nadpłata składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe podlega zaliczeniu przez ZUS z urzędu na poczet zaległych lub bieżących składek, a w razie ich braku - na poczet przyszłych składek, chyba że płatnik składek złoży wniosek o zwrot składek. ZUS zawiadamia pracodawcę o kwocie nienależnie opłaconych składek, które mogą być zwrócone, jeżeli stanowi ona więcej niż 5% najniższego wynagrodzenia. Pracodawca może złożyć wniosek o zwrot nadpłaty nie później niż w ciągu 7 dni od otrzymania zawiadomienia z ZUS. Nie czekając na informację z ZUS, pracodawca może złożyć w ZUS stosowny wniosek o zwrot nadpłaty już wraz ze składanymi dokumentami rozliczeniowymi korygującymi. ZUS przed dokonaniem zwrotu pomniejsza kwotę nadpłaty o niedopłaconą składkę zdrowotną. Ta składka - w wysokości nieprzekraczającej 7,75% podstawy wymiaru - podlega odliczeniu od zaliczki na podatek
AKTUALNOŚCI
0.27%
-0.07%